Opis

Jaką cenę muszą zapłacić ci, którzy odważą się odejść?

Późne lata dziewięćdziesiąte, transformacja ustrojowa. Przy granicy niemieckiej kwitnie przemyt. Młode małżeństwo, Adam i Ewa Sydlikowie, rozpaczliwie stara się utrzymać na powierzchni, niestety podjęte przez nich decyzje sprowadzają na rodzinę lawinę nieszczęść. Wtedy w ich życiu pojawiają się Świadkowie Jehowy, obiecując upragnioną pomoc.
Debiutancka powieść Apostatka to poruszająca historia o trudnych życiowych wyborach, które pozostawiają bolesne piętno na kolejnych pokoleniach. To również odważny głos w dyskusji o destrukcyjnym wpływie współczesnych grup wyznaniowych na społeczeństwo, rodzinę i jednostkę.

– Córko… – Wzdrygnęła się na dźwięk głosu ojca. – Wiedz, że cię kochamy i chcemy dla ciebie jak najlepiej. – Po tym zdaniu ojciec zrobił długą pauzę. Obok niego stała Ewa, w szarej garsonce za kolano, trzymała męża mocno za ramię. – Ale… nie możemy popierać twojego niemoralnego życia. Mam nadzieję, że w końcu zrozumiesz swe błędy i wrócisz na Bożą drogę prawości.
– Tato, nie kwestią jest odrzucenie moralności, a odrzucenie ideologii sekty, w której mnie chowaliście. – Julia przydepnęła peta i wysunęła przed siebie dwie dłonie. – Tutaj jest wiara w waszą sektę… – uniosła jedną rękę – …a tutaj są zasady moralne. – Uniosła drugą, znacznie wyżej. – Jedno z drugim nie ma nic wspólnego.

Vanitas
To już moje trzecie życie. Znów zaczynam od nowa.
Pierwsze spędziłam na wsi, pod kuratelą jednej z najbardziej rozpowszechnionych i destrukcyjnych organizacji w Polsce. Dorastałam, by ostatecznie opuścić Świadków Jehowy, rodzinę i dotychczasowe życie.
Uciekłam na Wschód. Studiowałam, pracowałam i podróżowałam. Po pięciu latach zostałam lekarzem weterynarii. Moją karierę przerwała choroba. Okazała się nieuleczalna.
Wyrok szybko zamieniłam w depresję, a depresję powoli przekułam w powieść. Wgłębiłam się w mechanizmy działania sekt, wertowałam stosy książek, czytałam publikacje i przeprowadzałam wywiady. Po pół roku powstała Apostatka – utwór, który jest odpowiedzią na zasypujące mnie od lat pytania o życie podporządkowane sekcie.