Opis

Nauczyciel jest wzorem w kształceniu i doskonaleniu kompetencji swoich uczniów. W toku nauki szkolnej to on angażuje wychowanków w rozwiązywanie wielu różnorodnych zadań, umożliwiając im w ten sposób samodzielne odkrywanie świata, zdobywanie wiedzy i nabywanie przydatnych umiejętności. Jak tworzyć te zadania, aby były nie tylko zrozumiałe, ale i inspirujące? Jak zachęcić uczniów do zdobywania wiedzy na każdym kolejnym etapie edukacji?

„Jak uczyć, żeby nauczyć” to kompendium wiedzy dla nauczycieli, którzy chcą w bardziej efektywny sposób konstruować narzędzia inicjujące działania uczniów, a w rezultacie pozwalać im na pełne zrozumienie zadań i rozwiązanie ich z pozytywnym wynikiem. Warto zdać sobie sprawę z tego, że nie zawsze „uczyć” oznacza „nauczyć”!

W świecie szybkiego powstawania wiedzy faktograficznej i szybkiej jej dystrybucji oraz łatwego do niej dostępu znacząco zmniejsza się potrzeba jej zapamiętywania. W zamian za to wzrasta zapotrzebowanie na odpowiednie narzędzia do jej selekcjonowania, przetwarzania i stosowania, tak aby łatwiej radzić sobie w życiu zawodowym, rodzinnym i w czasie odpoczynku. Z tego powodu w procesie kształcenia wzrasta znaczenie kształtowania kompetencji intelektualnych, przy zmniejszającej się roli przekazywania wiedzy encyklopedycznej.
Przygotowanie uczniów do radzenia sobie z wyzwaniami współczesnego społeczeństwa oraz czerpania maksymalnych korzyści z możliwości, jakie to społeczeństwo stwarza, zostało uznane przez pedagogów europejskich za priorytetowy cel edukacji. Odzwierciedleniem tych spostrzeżeń jest zapisanie tego priorytetu wśród najważniejszych celów w systemach edukacji państw Europy.

Mirosława Cybula – biolog ze stopniem naukowym doktora Uniwersytetu Gdańskiego w zakresie pedagogiki. Od kilkunastu lat właściciel, osoba prowadząca i dyrektor placówek Montessori. Interesuje się podłożem biologicznym procesów poznawczych i motywacyjnych. Pracuje z dziećmi i dla dzieci zgodnie z założeniami Marii Montessori. Uważa, że osiągnięcie sukcesu przez dziecko/dorosłego zależy od prawidłowo sformułowanych celów, dowodem czego są prawidłowo wykonane zadania. Podziela zdanie Marii von Ebner: „Ci, którzy rozumieją jedynie to, co da się wytłumaczyć, niewiele rozumieją”.