Opis

„Życie nikogo nie rozpieszcza. Wiedziałem o tym jeszcze przed poczęciem, gdy z prawdziwego światła sunąłem do jego elektrycznej namiastki” — tak rozpoczyna się powieść autorstwa Radosława Lemańskiego, w której dramatyczne wątki fabuły urzekająco kontrastują z pełnym dowcipu i ironii językiem pierwszoosobowej narracji. Oparta na faktach powieść opisuje los wrażliwego, utalentowanego człowieka, dorastającego w okresie polskiej transformacji ustrojowej, który boryka się z brakiem akceptacji, rodzicami-alkoholikami oraz otaczającą go szarą rzeczywistością „cudownej meliny”, jak nazwał Polskę okresu PRL Kazimierz Orłoś. Reminiscencje bohatera to obrazy ciężkiej walki o przetrwanie od najmłodszych lat w „domu”, szkole, na podwórku, a w dorosłym życiu na ulicy, w kręgach przestępczych i… noclegowni. W każdym z tych miejsc prowadzona jest walka o człowieczeństwo, gdzie wiara i utęsknione wyczekiwanie na lepsze jutro mieszają się początkowo ze łzami, a później: narkotykami i alkoholem. Psychika w obliczu permanentnej konfrontacji zostaje doprowadzona do kresu wytrzymałości…